Was jetzt?

Ich habe gedacht dass ich auf deutsch schreiben muss. Für die die etwas von mir hören wollen. Sind schon fast vier monate seit der letzten mal. Die Zeit vergeht zu schnell!

Ich habe heute über euch gedacht. In der Bibliotek war alles so ruhig. Nicht das ruhig mich an euch erinnert! Es war diese frau in der Bibliotek. Sie hat mich so genervt. Ich wollte zu ihr laufen mit einem Nasentuch und sagen ,,Bitte auf die WC".

Ich bin am lernen. Oder ich sollte. Habe das ganze Wochenende gearbeitet. Eigentlich haben wir Herbst Ferien. Aber nein, keine Ferien für mich. Bin hier Zeit halb eins. Schön fünf Stunden hier, fünf Stunden am lernen, nur ein Buch gelesen und alles für englisch abgegeben. Diese vier Monate habe ich nicht wirklich viel gemacht. Oder nichts dass euch intressiert. Arbeiten, lernen, mehr arbeiten und mehr lernen. Essen und vieleicht schlafen wann ich genug zeit habe. Aber glaub mir, dass ist nicht immer.

Aber nur noch ein Monat Schule! Am 6 dezember habe ich islandisch Prüfung und am 17 december mein richtige Abschluss. Ich habe schon lange mich darauf gefreut dass ich die Abschluss bald habe und dann Ferien. Aber jetzt wann es alles kommt habe ich so viel stress und kein zeit daran zu denken. Vieleicht will ich nicht über alles denken weil ich nicht wirklich ein Plan habe für nächstes Jahr. Und ich bin so ein stress "type". Arbeiten igentwo. Das ist jetzt mein Plan. Eingentlich ist es ein sehr gutes Plan, offen für alle möglichkeiten.

So sieht es aus. Mini letzte Schule Wochen.

Jeden Tag wird es kälter. Und jeden Tag ist mir so kalt. Vermisse die Schweizer Sommer! Und wie ich jemanden gesagt habe. Jedes mal, wenn das Wetter Reporterin über das Wetter in Kuba spricht will ich dorthin gehen.. Es gibt ganz wenig schnee in den Bergen. Hoffe für mein Leben dass er nicht mehr kommt.

Vor gestern bin ich spazieren gegangen. Habe gedacht ich sollte euch Fotos schicken.

Der Nacht ist schön hier!

Dieses Jahr haben wir kein Abchlussreise. Der Plan war nach Mexico zu gehen. Aber tja, mit dann hätten wir nur für einige Leute Flug zurück buchen mussen. Und mit der Zeit haben wir alle kein intresse über zu streiten wo wir hingehen sollten. Es wäre so ein mist, keine Abschlussreise zu haben! Soo ich habe mir ein Flug nach Boston gebucht. Shoppen, essen und meine letzte Tage als neunzehn gut geniessen! In Island sagen wir das wenn du zwanzig wirdst, und eigentlich alle Jahre zwitzchen zwanzig und dreissig bist du auf die "dreissigjahralt" so geht es weider. So bald wird ich auf die "dreissigjahralt". Es klingt komisch.

Ich habe so viel gedacht was ich in die uni lernen sollte dass es weh tut. Habe mich immer noch nicht entschieden. Aber schon eine idea was ich machen will. International beziehung oder international ausbildung. International etwas. Nächstes Herbst. Habe schon eine Wohnung. So wann ihr mich besuchen wollen dann habe ich platz!

Das letzte.. Diese lied. - Diese Mädchen!

Es sollte nicht lang sein. Ihr wissen ja alle wie viel ich reden kann! Wir sagen es gut für heute..

Muss ich es sagen? Vermesse euch auch.

Svona eins og sumarfrí.

Ég fór að hugsa, núna um daginn. Ekki það að ég hugsi aldrei. Það er bara það að ég botna ekkert í þessu.

Fyrir

Eftir

Mér líður hálf skringilega að vera koma aftur heim til Íslands. Eigilega meira eins og ég sé að koma heim í sumarfrí, frekar heldur en að ég sé að flytja aftur. Ég heyri sömu rulluna aftur og aftur. "Láttu ekki svona, þú getur alltaf komið í heimsókn." Þetta er kannski ekki alveg eins auðvelt eins og að segja það. Ekki eins og skreppa út í sjoppu. Að minnstakostið yrði það illa sukkað í þeirri sjoppuferð.

Ég hef alltaf sagst vera frá danmörku þegar eg gerði eitthvern skandal. Eins og alvöru fyrirmyndar fulltrúi landsins gerir maður enga skandala. En eins og venjuleg manneskja gerði ég nokkra. Ef svo illa kemur á að eg sagði eða gerði eitthvað asnalegt þá sagðist ég alltaf vera frá Danmörku. Já, danskan kemur sér ekki svo illa eftir allt saman!

Við stóðum öll undir þakkantinum. Horfðum á haglið rigna yfir öllu. Hélt þetta myndir aldrei taka enda. Ljóta veður síðasta daginn.
"Árný? Hvað hefðiru viljað gera öðruvísi á árinu?" - Ég hef velt þessari spurningu fyrir mér. Ekki flókið svar. "Ekkert".
"Árný? Hvernig finnst þér að vera fara aftur til baka? "skrítið"
"Árný? ... Hvað fannst þér best á árinu?" Fyrsta skipti get ég ekki gefið upp svar. Er ekki viss um að það sé til eitthvað eitt svar við svona spurningu. Ef þau bara vissu!

Mannstu Laura þegar þú drógst mig, mállausa og bjánalega í fyrsta partýið. Og Julian lét mig ekki vera.

Mannstu Julian hvað þú áttir aldrei séns í að gera mig orðlausa, alveg sama hvað þú reyndir(Pussy)

Mannstu Sofia þegar við klifruðum yfir tveggja metra girðinguna á sokkalaustunum eftir að hafa ekki nennt að labba hinumegin út úr skólaveislunni.

Mannstu Laura þegar við gerðum garðinn frægann í neon lituðum sundbolum í leikfimi.

Mannstu Pascal, svipinn á Marcel þegar þú sast heima við eldhúsborðið.

Mannstu Mario, eftir afmælinu þínu. Kökunni frægu og krömdu pizzunni sem ég kom með. Svo drógstu okkur öll á operuna í þvílíkri stemmingu.

Mannstu Reto, hvað þú varst alltaf hneykslaður á því hvernig ég væri, áður en þú kynntist mér.

Mannstu Oli, eftir Geuensee.

Mannstu Fabi hvað það var gaman hjá okkur á Fastnacht.

Mannstu Julia eftir þessum of fáum dögu sem við áttum.

Muniði strákar eftir fótboltamótinu þegar við vorum ranglega rænd sigrinum. Meigum þó eiga það að við vorum og erum enn flottust.

Mannstu Simeon hvað ég ruglaði í þér fyrir Maturaballið. Þú minntir mig svo á vin minn hér.

Pascal mannstu eftir Mauensee hjólamaraþoninu.

Danilo mannstu þegar þú sagðist ætla koma og hjálpa mér að pakka niður. En það eina sem við gerðum var að hengja upp eitthvern bjánaleg blöð og hlægja.

Eithel mannstu eftir heimferðinni frá Angelu.

Liri, Julian, christian, cyril und.... Muniði eftir lokapartýinu ykkar.

Yannick mannstu þegar ég lofaði að við skildum skella okkur á einn bjór við tækifæri. Þú átt loforðið inni.

Mannstu Sami hvað þér fannst fyndið þegar ég mætti í inniskónnum í skólann.

Mannstu Lukas þegar þú þurftir að íta mér upp brekkuna til Chregi afþví ég gat ekki hjólað meir.

Luzia mannstu eftir göngu maraþoninu okkar á Maturaballinu.

Danilo mannstu hvað ég sagði við þig áður en þú fórst heim úr afmælinu hans Jérome.

Mannstu Laura hvað við náðum strax vel saman......

Muniði öll eftir gærkvöldinu? Ég hlakka til að sjá ykkur eftir "nokkrar" vikur! Schade, að það séu ekki fleiri dagar í árinu!

Ps. Ég vona að ég hafi verið jafn eftirminnilega ( en á annan hátt) eins og Lulu!

Google translate

Þetta verður þó kannsti stökk í ferðamálaiðnaðinum!